Ня маю намеру неяк цябе абразiць, але хацела бы, каб ты ўявiла сабе, напрыклад, наступную сiтуацыю: вось прыходзiць на гэты форум якiсь цалкам расейскамоўны жыцьцярадасны iдыёт, каб "посміятись з деяких слів" - але ня чэшскiх, а ўкраiнскiх. Цi ж гэта справiла бы табе вялiкую прыемнасьць? Табе альбо iншым фарумчанам? Спадзяюся, што такi "весялун" быў бы хутка пагнаны адсюль абсiканымi анучамi, i гэта было бы слушна, цi ня так? Да таго ж маю дадаць, што калi з пункту гледжаньня расейскамоўных некаторыя словы з iншых моваў i выглядаюць на сьмешныя, то менавiта для мяне расейская мова не з`яўляецца якiмсь эталёнам, згодна з каторым мушу аценьваць лексiку той цi iншай мовы. Дзiўна, што для цябе гэта iнакш, хаця ж, як бачу, валодаеш украiнскай.
Мені дуже цікаво читати білоруською, але маю питаннячка (філологічні) щодо виділених слів:
Спадзяюся - не зрозуміла, який тут корінь слова?
менавiта - ??????
валодаеш - укр. "володіти", чес. "vlada" (укр."влада" теж є), але традиційно -оло-оро- є притаманним східнослов"янським мовам і -ла-ра- західнослов"янським, а валодаеш (-ало-) ніколи не зустрічала. ???
Спадзяюся - калi не памыляюся, традыцыйна тут вылучаецца корань
спадз`, хаця калi капаць глыбей, вiдавочна, што паходзiць ад спрадвечнага
дзея,
дзеяць.
Менавiта - "именно", як па-расейску.
Валодаеш - у беларускай мове "о" ня можа быць не пад нацiскам (акрамя некаторых слоў iншаземнага паходжаньня), бо як чуецца, так i пiшацца. Параўнай, напр., з аднакарэнным словам "в
алад
ар", дзе нацiск - на апошнi склад.